Jakie są ogólne zasady stosowania szczepionek?

Tak jak w każdym przypadku decyzja o szczepieniu powinna być podejmowana w oparciu o dokładną ocenę aktualnego stanu zdrowia pacjenta.

Szczepienie można a nawet należy wykonać, jak najszybciej po ustąpieniu ostrych objawów choroby, po ustąpieniu zaostrzenia choroby przewlekłej lub jej ewentualnych powikłań stanowiących okresowe przeciwwskazanie do szczepienia. Po hospitalizacji w wyniku poważnej choroby szczepienie można realizować po okresie 3-4 tygodni.

Szczepienie można wykonać w następujących sytuacjach stanu klinicznego pacjenta:
•  ostrych chorób zakaźnych o lekkim przebiegu z gorączką lub bez gorączki,
•  niewielkiej gorączki, która wystąpiła po podaniu poprzedniej dawki szczepionki,
•  w czasie prowadzonej terapii antybiotykami,
•  w czasie leczenia przeciwpasożytniczego,
•  w okresie rekonwalescencji po chorobie, np. ospie wietrznej lub bakteryjnej chorobie zakaźnej.

Zgodnie z ogólnymi zaleceniami dotyczącymi szczepień cały cykl szczepienia podstawowego powinien być realizowany preparatem tego samego typu i tego samego producenta.
Wyniki badań dotyczące bezpieczeństwa oraz immunogenności szczepionek przeciw wzwB, wzwA oraz Hib wskazują, że produkty różnych producentów podawane w schemacie szczepienia stymulują ochronne miana przeciwciał, podobnie jak szczepionki tego samego producenta, dlatego też w tych przypadkach można zamiennie podawać preparaty różnych producentów.

W szczególnych sytuacjach (np. braku dostępności szczepionki na rynku) lub jeżeli nie wiemy jaką szczepionkę dziecko otrzymało wcześniej, dopuszczalne jest dokończenie szczepienia szczepionką o maksymalnie podobnym składzie tego samego producenta, a jeżeli to niemożliwe szczepionką o takim samym lub maksymalnie podobnym składzie innego producenta. Generalna zasada dotycząca wszystkich szczepionek mówi bowiem, że szczepienia nie należy odraczać tylko dlatego, że nie znamy producenta preparatu wcześniej stosowanego u danego pacjenta lub nie dysponujemy taką szczepionką.  Przykładem takiej sytuacją są okresowe trudności z dostępnością do szczepionek z bezkomórkowym składnikiem krztuścowym.