Szczepionka przeciw poliomyelitis
Kto i kiedy powinien zostać zaszczepiony przeciwko poliomyelitis?
Szczepionkę IPV wstrzykuje się domięśniowo lub podskórnie, w zależności od wieku jest to udo lub ramię. Szczepionka może być podawana razem z innymi szczepionkami w osobne miejsca lub w jednym wstrzyknięciu w postaci skojarzonej.
Szczepionka przeciw poliomyelitis należy do szczepionek obowiązkowych (bezpłatnych). Szczepionkę podaje się dzieciom zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych:
- 3 dawki szczepionki do 2 roku życia (tj. w 3-4 mies, 5-6 mies. oraz 16-18 mies.);
- dawkę przypominającą w 6 r.ż.
Większość dorosłych, którzy otrzymali szczepionkę jako dzieci, nie wymaga uodpornienia. Wykonanie pojedynczego szczepienia przypominającego IPV należy rozważyć w następujących grupach ryzyka:
- osoby podróżujące do regionów świata, gdzie poliomyelitis występuje,
- pracownicy laboratoryjni pracujący z poliowirusami,
- pracownicy ochrony zdrowia, którzy zetknęli się z chorym lub podejrzanym o zachorowanie na poliomyelitis.
Szczepienie osoby dorosłej, w przeszłości niezaszczepionej obejmuje podanie 2 dawek w odstępie 1–2 miesięcy oraz dawki uzupełniającej (trzeciej) 6–12 miesięcy po dawce drugiej (szczepienia odpłatne).
Kto nie powinien zostać zaszczepiony przeciw poliomyelitis?
Głównym przeciwwskazaniem do szczepień przeciw poliomyelitis szczepionką inaktywowaną IPV jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości po uprzednim szczepieniu.
Szczepienie należy przełożyć w przypadku choroby o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu. Osoby z łagodnymi objawami choroby, np. przeziębienia, mogą zostać zaszczepione.
- Uaktualnione rekomendacje Komitetu Doradczego CDC w Atlancie ds. Szczepień (ACIP) dotyczące szczepień przeciw poliomyelitis, w jęz. angielskim. MMWR 2009; 58(30): 829-830.
- Stanowisko WHO dot. szczepionek przeciw poliomyelitis w języku angielskim i francuskim.
- Wiesław Magdzik. Program eradykacji poliomyelitis – realizacja i perspektywy. Alfa Medica Press Bielsko-Biała 2001.
- M. Rosińska, P. Stefanoff, Z. Jarząbek. Eradykacja poliomyelitis w Polsce – ocena realizacji programu. Przegląd Epidemiologiczny 2004; 58: 185-96.
- W. Magdzik. Choroba Heinego i Medina – porażenie dziecięce – poliomyelitis – polio. Rozkwit i agonia choroby w dwudziestym wieku. Przegląd Epidemiologiczny 2002; 56: 519-30.
- Vidor E., Plotkin S.A.: Poliovirus vaccine – inactivated, w: Vaccines, red. Plotkin S.A, Orenstein W.A., Offit P.A. wyd. 6, 2013, str. 573.
- Sutter R.W., Kew O.M., Cochi S.L., Aylward R.B.: Poliovirus vaccine – live, w: Vaccines, red. Plotkin S.A, Orenstein W.A., Offit P.A. wyd. 6, 2013, str. 598.
- Informacja Ministerstwa Zdrowia
- Program Szczepień Ochronnych 2016
- Kostrzewski J., Żabicka J. Poliomyelitis. w: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku, red. Kostrzewski J., Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D. PZWL, 2001, str. 327-334.
Przeczytaj również
Gdzie można znaleźć informacje na temat stanu zaszczepienia przeciw HPV w Polsce?
CZYTAJ WIĘCEJ
Szczepienie wcześniaków przeciwko rotawirusom w szpitalu. Wytyczne PTW.
CZYTAJ WIĘCEJ
Jak należy interpretować dane o NOP z bazy VAERS?
CZYTAJ WIĘCEJ
