Szczepionka przeciw poliomyelitis

W Polsce szczepienia przeciwko poliomyelitis są obowiązkowe (finansowane z budżetu Ministra Zdrowia).

Wykonuje się je jako szczepienia:

• podstawowe:
  • pierwotne w 3-4 i 5-6 miesiącach życia;
  • uzupełniające w 16-18 miesiącu życia.

W szczepieniu podstawowym podaje się podskórnie lub domięśniowo poliwalentną szczepionką IPV (1,2,3 typ wirusa). Odstępy między poszczególnymi szczepionkami powinny obejmować okres 6-8 tygodni od poprzedniej dawki.

• przypominające w 6 roku życia inaktywowaną poliwalentna szczepionką IPV (1,2,3 typ wirusa).

Program Szczepień Ochronnych na 2023 rok.

1949 – opracowanie systemu hodowli tkankowej do namnażania wirusa polio (hodowla komórek Vero),

1954-1955 – opracowanie i wprowadzenie do masowego stosowani w Stanach Zjednoczonych inaktywowanej szczepionki przeciw polio przez Jonasa Salka (inactiveted polio vaccine, IPV),

1957-1958 – zastosowanie szczepionki inaktywowanej przeciw polio w wybranych powiatach w Polsce,

Listopad 1958 – początek masowych szczepień przeciw polio dzieci w wieku od 6 miesięcy do 5 lat w Polsce,

1959 – opracowanie żywej atenuowanej szczepionki przeciw polio, tzw. szczepionki Alberta Sabina i Hilarego Koprowskiego (oral polio vaccine, OPV),

Wrzesień 1959 – wprowadzenie żywej szczepionki do kalendarza szczepień,

1978 – zwiększenie immunogenności szczepionki inaktywowanej poprzez zwiększenie ilości antygenów typu 1, 2 i 3,

2004 – wprowadzenie schematu szczepień podstawowych (3 dawki szczepionki IPV) oraz dawka przypominająca w wieku 6 lat szczepionki OPV,

Kwiecień 2016– zaprzestane stosowania w Programie Szczepień Ochronnych doustnej szczepionki OPV. Zastąpienie dawki OPV podawanej w 6 r.ż. dawką szczepionki IPV.