Szczepionka przeciw krztuścowi
W jakim wieku dzieciom można podawać szczepionkę Tetraxim?
Szczepionka o nazwie Tetraxim jest skojarzoną szczepionką przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi i poliomyelitis. Chroni przeciw 4 chorobom, stąd popularne określenie szczepionki – 4 w 1. Zawiera bezkomórkowy składnik krztuśca.
Szczepionka jest wytwarzana we Francji.
W Polsce szczepionka ta jest dostępna od 2015 r. i dedykowana przede wszystkim do realizacji 6 latkom w ramach realizacji obowiązkowych (bezpłatnych) szczepień przypominających.
Zgodnie ze stanowiskiem Polskiego Towarzystwa Wakcynologii Tetraxim może być stosowany w ramach szczepienia podstawowego u dzieci po 3 roku życia wcześniej nie szczepionych przeciw krztuścowi (z powodów przeciwwskazań lub jakiegokolwiek innego powodu).
Więcej informacji:
– pozwolenie na dopuszczenie do obrotu, aktualną ulotkę i Charakterystykę Produktu Leczniczego szczepionki Tetraxim można znaleźć na stronie Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
– Stanowisko Zarządu Polskiego Towarzystwa Wakcynologii z dnia 10 marca 2017 roku w sprawie stosowania szczepionki Tetraxim w szczepieniu podstawowym przeciwko krztuścowi u dzieci po 3 roku życia.
Jak finansowane są szczepionki przeciw krztuścowi?
Szczepionki przeciw krztuścowi podawane są zawsze w połączeniu jako szczepionka skojarzona przeciw błonicy tężcowi i krztuścowi.
Szczepionki przeciw krztuścowi u dzieci
Szczepionka przeciw krztuścowi w postaci szczepionki DTP (przeciw błonicy tężcowi i krztuścowi z pełnokomórkowym składnikiem krztuśca) jest dostępna w ramach obowiązkowych szczepień dzieci i podawana zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych.
Rodzic może w ramach szczepień obowiązkowych wybrać odpłatną szczepionkę wysoce skojarzoną „5w1” (przeciw 5 chorobom: błonicy, tężcowi, krztuścowi, Hib, poliomyelitis) lub „6w1” (przeciw 6 chorobom: błonicy, tężcowi, krztuścowi, Hib, poliomyelitis, wzwB).
Szczepionki przeciw krztuścowi u młodzieży
Szczepionka przeciw krztuścowi w postaci szczepionki dTap (przeciw błonicy tężcowi i krztuścowi z obniżoną zawartością antygenów błonicy i krztuśca) jest dostępna w ramach obowiązkowych szczepień młodzieży i podawana zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych jako dawka przypominająca w 14 roku życia.
W 19 roku życia w miejsce bezpłatnej szczepionki dT przeciw błonicy i tężcowi podawanej zgodnie z obowiązkowym Programem Szczepień Ochronnych zalecane jest podanie dawki przypominającej odpłatnej szczepionki dTap (przeciw błonicy tężcowi i krztuścowi z obniżoną zawartością antygenów błonicy i krztuśca).
Szczepionki przeciw krztuścowi u dorosłych
Szczepienia przeciw krztuścowi u dorosłych realizowane są przy użyciu szczepionki dTap (przeciw błonicy tężcowi i krztuścowi z obniżoną zawartością antygenów błonicy i krztuśca).
Zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych zaleca się, aby osoba dorosła przyjęła jedną dawkę szczepionki dTap raz na 10 lat. Szczepionka dTap dla osób dorosłych jest odpłatna. Na rynku dostępne są dwa równorzędne preparaty Adacel i Boostrix.
Kobietom w ciąży zaleca się podanie dawki szczepionki dTap (przeciw błonicy tężcowi i krztuścowi z obniżoną zawartością antygenów błonicy i krztuśca) w każdej ciąży (w 26-37 tyg. ciąży), a w ciąży zagrożonej przedwczesnym porodem, po ukończeniu 20. tygodnia ciąży. Szczepionka dla kobiet w ciąży jest bezpłatna. Szczepienie można zrealizować w swoim POZ.
Pacjentom (bez względu na wiek) przed lub po przeszczepieniu macierzystych komórek krwiotwórczych (HSCT), narządów miąższowych oraz anatomiczną lub czynnościową asplenią, szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi przysługuje bezpłatnie (zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych).
- Liczba zachorowań na krztusiec w latach 2010-2019
- Zachorowania na krztusiec w latach 1990-2019
- Zachorowania na krztusiec w latach 1990-2020
- Zachorowania na krztusiec w latach 1990-2021
- Krztusiec cechuje się wysoką zakaźnością
- Przechorowanie ani szczepienia podstawowe nie dają odporności na całe życie
- Odporność po szczepieniu przeciw krztuścowi
- Krztusiec. Choroba zakaźna cykl
- Stan zaszczepienia dzieci przeciw krztuścowi
- Szczepienia przeciw krztuścowi potrzebne w każdym wieku
- Szczepionki DTP i DTaP
- Szczepionka ze składnikiem krztuścowym
- Toksyny bakteryjne
- Szczepionki różnych producentów
- Szczepienie przeciw krztuścowi kobiet w ciąży
- Krztusiec (ściąga) (jpg)
- Krztusiec (ściąga) (pdf)
- Krztusiec
- Edwards K.M., Decker M.D. Pertussis vaccines. w: Vaccines, ed. Plotkin S., Orenstein W., Offit P., Edwards K.M., 7th edition, 2017, str. 711-761.
- N.P. Klein, J. Bartlett, A. Rowhani-Rahbar i wsp. Waning protection after fifth dose of acellular pertussis vaccine in children. The New England Journal of Medicine, 2012; 367: 1012–1019.
- Paradowska-Stankiewicz I., Rudowska J.: Krztusiec w Polsce w 2015 roku. Przegl. Epidemiol., 2017; 71, 481-485.
- Cherry J.D.: Why do pertussis vaccines fail? Pediatrics, 2012; 129: 968–970.
- Wendelboe A.M., Van R.A., Salmaso S., Englund J.A.: Duration of immunity against pertussis after natural infection or vaccination. Pediatr. Infect. Dis. J., 2005; 24: 58–61.
- Rosińska M., Zieliński A.: Szczepionka przeciwko krztuścowi. W: Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A., red.: Wakcynologia. Bielsko-Biała, Alfa Medica Pres, wyd. 2, 2007: 245–351.
- Lutyńska A, Wiatrzyk A, Mosiej E, Zawadka M. Immunization of adolescents and adults as the strategy of improvement of epidemiology of pertussis. Przegl Epidemiol. 2011;65(1):45-50.
- Zalecenia Polskiej Grupy Ekspertów ds szczepień przeciw krztuścowi
- Pertussis vaccines: WHO position paper – August 2015. Wkly Epidemiol Rec, 2015, 90, 433-60.
- Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce, NIZP-PZH (http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/index_p.html#01)
- Biuletyn „Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce”, NIZP-PZH (http://wwwold.pzh.gov.pl/oldpage/epimeld/index_p.html#04)
- Stefanoff P., Paradowska-Stankiewicz I ., Lipke M., Karasek E., Rastawicki W., Zasada A., Samuels S., Czajka H., Pebody R.G. Incidence of pertussis in patients of general practitioners in Poland. Epidemiol. Infect., 2014; 42: 714-23.