Szczepionka przeciw pneumokokom

Szczepienia przeciw pneumokokom są zalecane następującym grupom dorosłych pacjentów:

→ osobom starszym ≥65 lat, u których ze względu na wiek występuje wyższe ryzyko wystąpienia pozaszpitalnego pneumokokowego zapalenia płuc (w Programie Szczepień Ochronnych, wskazano już grupę wieku powyżej 50 lat),

→ dorosłym w wieku 19-64 lata z grup ryzyka z wrodzonymi i nabytymi zaburzeniami odporności:

• zakażenie HIV
• białaczka
• chłoniak Hodgkina
• chłoniaki nieziarnicze
• immunosupresja
• uogólniona choroba nowotworowa

→ dorosłym w wieku 19-64 lata z grup ryzyka z chorobami towarzyszącymi:

• przewlekłe choroby serca
• przewlekłe choroby płuc (w tym astma)
• przewlekłe choroby nerek
• zespół nerczycowy
• cukrzyca
• przewlekłe choroby wątroby, w tym marskość wątroby
• anemia sierpowata
• wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego
• implant ślimakowy
• wrodzona i nabyta asplenia

→ dorosłym w wieku 19-64 lata palącym papierosy.

Szczepionki stosowane w profilaktyce chorób pneumokokowych u osób dorosłych dzielimy na dwie grupy:

• szczepionki skoniugowane (Pneumococcal Conjugate Vaccine, PCV), nowoczesne szczepionki, zawierają oczyszczone polisacharydy otoczkowe 13, 15 lub 20 serotypów  pneumokoka połączone z białkiem nośnikowym. W rynku aptecznym dostępne są szczepionka PCV13 (Prevenar13) oraz szczepionka PCV20 (Apexxnar),
• szczepionki polisacharydowe (Pneumococcal Polysaccharide Vaccine, PPSV), tradycyjne szczepionki, zawierają oczyszczone polisacharydy otoczkowe 23 serotypów pneumokoka. W rynku aptecznym dostępna jest szczepionka PPSV (Pneumovax23).

Szczepionki skoniugowane i szczepionki polisacharydowe działają w odmienny sposób, dlatego nie są względem siebie równoważne, nie należy ich stosować zamiennie. Różnią się skutecznością i wskazaniami (grupy wieku pacjentów którym mogą być podawane).