Szczepienia poekspozycyjne
Ściąga
Podsumowanie
Kiedy stosuje się poekspozycyjne szczepienie przeciw tężcowi?
Jakie szczepionki stosuje się w poekspozycyjnym szczepieniu przeciw tężcowi?
Kiedy stosuje się immunoprofilaktykę czynno-bierną tężca?
Kiedy stosuje się poekspozycyjne szczepienie przeciw wściekliźnie?
Jakie szczepionki stosuje się w poekspozycyjnym szczepieniu przeciw wściekliźnie i jak się je podaje?
Kiedy stosuje się immunoprofilaktykę czynno-bierną wścieklizny?
Kiedy stosuje się szczepienia poekspozycyjne przeciw odrze?
U kogo wskazana jest immunoprofilaktyka bierna odry?
Kiedy stosuje się szczepienia poekspozycyjne przeciw ospie wietrznej?
U kogo należy zastosować immunoprofilaktykę bierną ospy wietrznej?
Kiedy jest wskazane szczepienie poekspozycyjne przeciw wzw A?
Jakie są wskazania do szczepienia poekspozycyjnego przeciw wzw B?
Kiedy zastosować szczepienie poekspozycyjne przeciw błonicy?
Kiedy stosuje się szczepienia poekspozycyjne przeciw ospie wietrznej?
Wskazane jest u osoby nieuodpornionej, po bezpośrednim kontakcie z pacjentem w okresie zakaźności ospy wietrznej. Dowodem uodpornienia przeciw ospie wietrznej są:
- przebycie ospy wietrznej i/lub półpaśca (rozpoznane przez lekarza)
- udokumentowane szczepienie 2 dawkami szczepionki
- obecność w surowicy swoistych przeciwciał w klasie IgG
Szczepionkę przeciw ospie wietrznej należy podać optymalnie do 72h od kontaktu, co zapewnia ochronę w 70-100%. Szczepienie wykonane 72-120 h po kontakcie może także zapobiec zachorowaniu lub przynajmniej złagodzić przebieg choroby. Wiek i przeciwwskazania są takie same, jak w szczepieniu przedekspozycyjnym.
Jeśli nie doszło do zachorowania wskazane jest podanie drugiej dawki (nie wcześniej niż po 6 tygodniach), aby zapewnić długotrwałą ochronę.
Poekspozycyjne szczepienie przeciw ospie wietrznej powinno być wykonane do 72h od kontaktu. Wskazane jest u osób nieszczepionych i szczepionych tylko 1 dawką.
U kogo należy zastosować immunoprofilaktykę bierną ospy wietrznej?
Immunoprofilatyka bierna ospy wietrznej powinna być zastosowana u:
- noworodków urodzonych przez matki z ospą wietrzną w okresie 5 dni przed – do 2 dni po porodzie
- wcześniaków po bezpośrednim kontakcie z ospą wietrzną: urodzonych po 28 tygodniach ciąży, jeśli matka nie chorowała na ospę wietrzną; urodzonych przed 28 tygodniem ciąży, bez względu na status matki
- nieuodpornionych kobiet w ciąży po bezpośrednim kontakcie z ospa wietrzną (przed podjęciem decyzji można wykonać badanie serologiczne na obecność swoistych przeciwciał kl.IgG)
- pacjentów z głębokim niedoborem dporności po bezpośrednim kontakcie z ospą wietrzną
Immunoprofilaktyka bierna polega na podaniu i.v. hiperimmunizowanej immunoglobuliny przeciw wirusowi ospy wietrznej i półpaśca do 96 h od kontaktu (wg ACIP do 120 h). Skuteczność profilaktyki oceniana jest na ok. 50%. Po podaniu immunoglobuliny okres wylęgania ospy wietrznej może być przedłużony do 28 dni.
- Program Szczepień Ochronnych.
- Red Book 2015 Report of the Committee on Infectious Diseases. 30st Edition. American Academy of Pediatrics, Elk Grove Village 2018
- Barrabeig Iet al.: Effectiveness of measles vaccination for control of exposed children. Pediatr Infect Dis J. 2011, 30, 78–80.
- Marin M et al. Prevention of Varicella. Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). MMWR 2007,56(RR04), 1-40.
- Nelson NP. et al. Update: Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices for Use of Hepatitis A Vaccine for Postexposure Prophylaxis and for Preexposure Prophylaxis for International Travel. MMWR 2018, 67, 43, 1216-1220.
- Schillie S et al.: Prevention of Hepatitis B Virus Infection in the United States: Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices. MMWR Recomm. Rep., 2018, 67 (No. RR-1), 1–31.
