

Szczepionka przeciw błonicy
Kalendarz szczepień
Jak wygląda historia szczepień przeciw błonicy w Polsce?
Polska była jednym z pierwszych krajów, który rozpoczął szczepienia przeciw błonicy. Pierwsze szczepienia zainicjowano w Państwowym Zakładzie Higieny w 1924 roku. Od 1930 roku podejmowano bezpłatne szczepienia przeciw błonicy na terenie Warszawy, Łodzi i Wilna. Nie stosowano jednak szczepień na skalę masową.
W czasie okupacji nie organizowano szczepień przeciw błonicy.
Po wojnie do 1954 roku szczepienia przeciw błonicy prowadzono niesystematycznie i bez wymaganej dokumentacji.
W drugiej połowie lat pięćdziesiątych XX wieku rozpoczęto masowe szczepienia przeciw błonicy szczepionką adsorbowaną.
Od 1960 roku rozpoczęto szczepienia małych dzieci stosując początkowo (nieadsorbowaną (1960-1966), a później od 1967 roku adsorbowaną na wodorotlenku glinu szczepionkę DTP przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi. Starsze dzieci były szczepione adsorbowaną szczepionką DT przeciw błonicy i tężcowi.
W latach 60. XX wieku stan zaszczepienia przeciw błonicy małych dzieci w podstawowym schemacie szczepienia przekraczał 95%. Szczepienia przypominające realizowano również w wysokim odsetku.
Źródło: Gałązka A. Błonica. W: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku. Red. Kostrzewski J., Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D. wydawnictwo Lekarskie PZWL 2001.
Szczepionki przeciw błonicy w Programie Szczepień Ochronnych
Szczepienia obowiązkowe (finansowane z budżetu Ministerstwa Zdrowia):
Wykonywane są szczepionką DTP podawaną domięśniowo w czterodawkowym schemacie szczepienia:
podstawowego:
• pierwsza dawka: w 7-8 tygodniu życia
• druga dawka: w 3-4 miesiącu życia
• trzecia dawka: w 5-6 miesiącu życia
• czwarta dawka: w 16-18 miesiącu życia.
Każda, kolejna dawka powinna być podawana po minimum 6-8 tygodniach od poprzedniego szczepienia.
przypominającego:
• w 6 roku życia szczepionką DTaP, podawaną domięśniowo;
• w 14 roku życia szczepionką Tdap, podawaną podskórnie lub domięśniowo;
• w 19 roku życia lub ostatnim roku nauki w szkole średniej szczepionką Td podawaną podskórnie lub domięśniowo.
Szczepienia przeciw błonicy wykonuje się także obowiązkowo w grupach ryzyka tj. w indywidualnych przypadkach, u osób kontaktujących się z chorymi na błonicę lub w zależności od sytuacji epidemiologicznej (obowiązek szczepień nakładają Minister Zdrowia lub wojewodowie):
– szczepionkami monowalentnymi przeciwko błonicy (d, D)
– szczepionkami skojarzonymi z tężcem (Td, DT)
Szczepienia zalecane (niefinansowane z budżetu Ministerstwa Zdrowia):
Wykonywane są jako dawka przypominająca szczepionką dTap, Td lub DT.
• osobom dorosłym powyżej 19 roku życia (szczepionym w schemacie podstawowym) dawki przypominające co 10 lat,
• osobom w podeszłym wieku, które ze względu na wykonywane zajęcia są narażone na zakażenie,
• osobom zatrudnionym na oddziałach neonatologicznych i pediatrycznych.
- Kostrzewski J. Błonica. W: Kostrzewski J, red. Choroby zakaźne w Polsce i ich zwalczani
Przeczytaj również


Eksperci potwierdzają bezpieczeństwo i wysoką skuteczność szczepień przeciwko HPV realizowanych w szkołach
CZYTAJ WIĘCEJ

Co oznacza wykrycie zmutowanej formy wirusa polio w ściekach?
CZYTAJ WIĘCEJ

Szczepienie wcześniaków przeciwko rotawirusom w szpitalu. Wytyczne PTW.
CZYTAJ WIĘCEJ
