Szczepienia poekspozycyjne
Podsumowanie
Szczepienia poekspozycyjne są to szczepienia wykonywane po ekspozycji (narażeniu) na czynnik zakaźny, np. po bezpośrednim kontakcie z osobą, która zaraża. Ich celem jest zapobieganie zachorowaniu osoby eksponowanej (immunoprofilaktyka czynna).
- Szczepienie poekspozycyjne stosowane jest w profilaktyce następujących chorób: błonicy, tężca, wściekliźnie, odry, ospy wietrznej, wirusowego zapaleniu wątroby typu A (wzwA), wirusowego zapalenia wątroby typu B (wzwB).
- Szczepienie poekspozycyjne przeciw tężcowi, błonicy i wściekliźnie są bezpłatne (szczepienia obowiązkowe), w przypadku pozostałych – osoba szczepiona pokrywa koszt szczepionki (szczepienia zalecane).
W określonych sytuacjach poza szczepieniem poekspozycyjnym podaje się odpowiedni preparat immunoglobulin (immunoprofilaktyka czynno-bierna), a w przypadku przeciwwskazań do szczepienia stosuje się tylko preparat immunoglobulin (immunoprofilaktyka bierna).
Ostatnia aktualizacja: 2 sierpnia 2022
Materiały źródłowe
- Program Szczepień Ochronnych.
- Red Book 2015 Report of the Committee on Infectious Diseases. 30st Edition. American Academy of Pediatrics, Elk Grove Village 2018
- Barrabeig Iet al.: Effectiveness of measles vaccination for control of exposed children. Pediatr Infect Dis J. 2011, 30, 78–80.
- Marin M et al. Prevention of Varicella. Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP). MMWR 2007,56(RR04), 1-40.
- Nelson NP. et al. Update: Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices for Use of Hepatitis A Vaccine for Postexposure Prophylaxis and for Preexposure Prophylaxis for International Travel. MMWR 2018, 67, 43, 1216-1220.
- Schillie S et al.: Prevention of Hepatitis B Virus Infection in the United States: Recommendations of the Advisory Committee on Immunization Practices. MMWR Recomm. Rep., 2018, 67 (No. RR-1), 1–31.
