Szczepionka przeciw różyczce

Kto powinien zostać zaszczepiony przeciw różyczce i kiedy?

Szczepionka przeciw różyczce podawana jest jako szczepionka MMR przeciw odrze, śwince i różyczce, podskórnie lub domięśniowo. Może być podawana razem z innymi szczepionkami np. ze szczepionką przeciw ospie wietrznej (w osobne miejsca).

Szczepienia obowiązkowe (bezpłatne):
Dzieci

Według Programu Szczepień Ochronnych każde dziecko powinno zostać zaszczepione szczepionką MMR w 13-15 miesiącu życia oraz dawką uzupełniającą w 6 roku życia, w celu uzyskania długotrwałej odporności.

Od 1 stycznia 2019 roku drugą dawkę MMR należy podać w 6. roku życia dzieciom, które:

  • urodziły się w 2014 r.,
  • są w 6. roku życia, ale w dniu kwalifikacji do szczepienia nie ukończyły jeszcze 6. roku życia (większość dzieci urodzonych w 2013 r.),
  • dla dzieci starszych w 7., 8. i 9. roku życia, PSO na 2019 rok nie przewiduje szczepień wyrównawczych (podanie drugiej dawki szczepionki będzie sukcesywnie wyrównywane poprzez szczepienie w 10 roku życia).

Szczepienia zalecane (odpłatne):
Dorośli

Szczepienie szczepionką MMR jest zalecane:
• dorosłym, którzy nie byli szczepieni przeciw różyczce w dzieciństwie,
• osobom, które w przeszłości otrzymały tylko jedną dawkę szczepionki,
• młodym kobietom, zwłaszcza pracującym w środowiskach dziecięcych (przedszkola, szkoły, szpitale, przychodnie).

Kto nie powinien zostać zaszczepiony przeciw różyczce?

Przeciwwskazaniami do szczepienia są:

  • ciężka reakcja alergiczna (anafilaktyczna) po poprzedniej dawce szczepionki,
  • uczulenie na żelatynę,
  • uczulenie na neomycynę,
  • ciąża (kobiety powinny unikać zajścia w ciążę przez 1 miesiąc po szczepieniu),
  • ostre zakażenie przebiegające z wysoką gorączką,
  • choroby hematologiczne (białaczki, chłoniaki),
  • niedobory odporności (w następstwie choroby lub leczenia wysokimi dawkami kortykosterydów),
  • transfuzja krwi, osocza lub preparatów ludzkich immunoglobulin (szczepionka powinna być podana w określonym odstępie czasu, uzależnionym od powodu, dla którego preparaty zastosowano, zwykle jest to od 3 do 11 miesięcy).

Krótkotrwałym przeciwwskazaniem do szczepienia są ostre choroby infekcyjne przebiegające z wysoką gorączką i zaostrzenia chorób przewlekłych.

Ostatnia aktualizacja: 20 marca 2024
Materiały źródłowe
  • Dulny G. Szczepionka przeciwko różyczce. w: Wakcynologia red. Magdzik W., Naruszewicz-Lesiuk D., Zieliński A. alfa-medica press. 2007.
  • Goodson J L , Chu S Y , Rota P A i wsp. Research priorities for global measles and rubella control and eradication. J Infect Dis. 2011 Jul;204 Suppl 1: S524-32.
  • Paradowska- Stankiewicz I., Czarkowski M.P., Derrough T., Stefanoff P. Ongoing outbreak of rubella among young male adults in Poland: increased risk of congenital rubella infections.  Eurosurveillance, 2013, 23 May.
  • Sitarska-Gołebiowska J, Czarkowski MP. Różyczka. w: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku. Red. J. Kostrzewski, W. Magdzik, D. Naruszewicz – Lesiuk Wydawnictwo Lekarskie wydanie I, Warszawa 2001.
  • Reef SE, Plotkin SA. Rubella vaccines. w: Plotkin’s Vaccines, red. Plotkin S., Orenstein W., Offit P., Edwards M. wyd. 7, 2018, str. 970-1000.
  • Reef S.E., Strebel P., Dabbagh A., Gacic-Dobo M., Cochi S. Progress toward control of rubella and prevention of congenital rubella syndrome– worldwide, 2009. J Infect Dis. 2011, 204 Suppl 1: S24-7.
  • O’Connor P., Yankovic D., Zimmerman L. i wsp. Progress toward rubella elimination – World Health Organization European Region, 2005–2019. MMWR Morb. Mortal. Wkly Rep. 2021; 70 (23): 833–839.
pokaż więcej