Szczepionka przeciw śwince

Szczepienie przeciw śwince podobnie jak przechorowanie świnki jest związane z nabyciem długotrwałej odporności na całe życie. Osoby, które nie chorowały na świnkę w przeszłości i nie zostały zaszczepione są narażone na zachorowania. Ciężkość choroby, w tym częstość zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych zwiększa się z wiekiem. Populacją najbardziej narażoną na wystąpienie powikłań świnki są nastolatki i młodzi dorośli.
Szczepienie przeciw śwince znacznie zmniejsza zachorowalność na świnkę, a przede wszystkim liczbę powikłań.

Jeżeli nie mamy dokumentacji i nie jesteśmy pewni czy chorowaliśmy na świnkę można to łatwo sprawdzić oznaczając poziom przeciwciał IgG przeciw wirusowi świnki. Dodatni wynik tego badania świadczy o trwałej odporności. W przypadku wyniku ujemnego zalecane jest szczepienie.

W Polsce, podobnie jak w całej Europie na rynku niedostępne są pojedyncze szczepionki przeciw śwince. Jeżeli młody mężczyzna nie chorował na świnkę w dzieciństwie i nie został zaszczepiony zalecane jest podanie 2 dawek szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce z zachowaniem odstępu nie krótszego niż 4 tygodnie. Do wyboru jest jeden z dwóch obecnych na rynkupreparatów.

Podanie dwóch dawek szczepionki zapewnia skuteczność na poziomie 79-86% i chroni przed powikłaniami w przebiegu świnki.

Okres ciąży jest przeciwskazaniem do podawania szczepionek żywych, tj. przeciw odrze, śwince, różyczce oraz przeciw ospie wietrznej, ze względu na teoretyczne ryzyko przeniesienia drobnoustroju szczepionkowego na płód.

Podanie szczepionki żywej przeciw odrze, śwince, różyczce lub przeciw ospie wietrznej kobiecie w okresie kiedy planuje ciążę powinno być związane z koniecznością zabezpieczenia się przed ciążą na okres co najmniej 1 miesiąca. Pod koniec 2012 roku Europejska Agencja Leków zaopiniowała wprowadzenie zmian w charakterystykach produktu leczniczego żywych szczepionek przeciw odrze śwince i różyczce (szczepionki o nazwie handlowej MMRVAX Pro oraz Priorix) oraz pojedynczej szczepionce przeciw ospie wietrznej (o nazwie handlowej Varilrix) dotyczących czasu, w którym kobieta po szczepieniu nie powinna zachodzić w ciążę przez okres 1 miesiąca zamiast wcześniej obowiązującego okresu 3 miesięcy.

Utrzymano dotychczasowe przeciwwskazania szczepienia przeciw odrze, śwince, różyczce i ospie wietrznej u kobiet w ciąży wraz z uwagą, że przypadkowe zaszczepienie kobiety w ciąży nie powinno być przyczyną przerwania ciąży.

Nowe zalecenia oparto na wynikach badań bezpieczeństwa 5300 kobiet, którym podczas ciąży podano szczepionki przeciw różyczce lub kobiet zaszczepionych przeciw ospie wietrznej, które nie wiedziały, że są w ciąży. Nie odnotowano żadnego przypadku zaburzeń związanych z uszkodzeniem płodu. Dlatego też utrzymano zalecenie, że zaszczepienie kobiety w ciąży szczepionką żywą, np. w sytuacji kiedy nie wiedziała, że jest w ciąży nie powinno być przyczyną jej usunięcia.