Co gryzie naukowców?
Skąd pomysł na takie rozważania?
Czym kierują się naukowcy w swoich działaniach?
Jak się między sobą komunikują naukowcy?
Czy można uzyskać 100% dowód naukowy?
Dlaczego nie można potwierdzić związku przyczynowo-skutkowego na podstawie jednego badania?
Na podstawie jakich kryteriów ustala się związek przyczynowo-skutkowy?
Dlaczego tak istotna jest reputacja naukowców oraz ośrodków badawczych?
Dlaczego naukowcom tak trudno komunikować się ze społeczeństwem?
Czy w środowisku naukowym może istnieć spisek w celu ukrycia niewygodnych faktów?
Jak się między sobą komunikują naukowcy?
Komunikujemy się między sobą na co najmniej trzy sposoby:
- poprzez publikacje w czasopismach naukowych – od podsumowania obserwacji np. nietypowego przebiegu klinicznego lub np. opisu epidemii, poprzez różnego rodzaju eksperymenty aż po podsumowanie skomplikowanych wieloośrodkowych projektów badawczych ;
- poprzez konferencje naukowe które umożliwiają nam prezentację wyników, ale też rozwinięcie swojej wiedzy poprzez wysłuchanie wykładów oraz kontakty nieformalne, można by rzec kuluarowe ;
- poprzez sformalizowane szkolenia, takie jak kursy, staże, wymiany między ośrodkami naukowymi; W ten sposób bardziej doświadczeni badacze przekazują swoją wiedzę kolegom; Nowoczesne szkolenia są też polem debat, dyskusji oraz inicjowania nowych projektów.
Rosnąca specjalizacja we wszystkich dziedzinach nauki sprzyja rozwojowi „slangu naukowego” powodującego, że czasami specjaliści w jednej dziedzinie nie do końca rozumieją specjalistów z innej dziedziny. Zdarza się, że jeden termin coś innego znaczy np. dla epidemiologa oraz dla badacza środowiska. W tej sytuacji laik jest całkowicie odcięty od wiedzy w danej dziedzinie, ponieważ nie jest w stanie zrozumieć opracowań źródłowych.
Komunikacja między naukowcami pełni kluczową rolę w rozwoju poszczególnych dziedzin nauki;
Formy komunikacji oraz skomplikowana terminologia stają się coraz mniej dostępne dla laików.
Ostatnia aktualizacja: 29 grudnia 2020
