Szczepionka przeciw wściekliźnie
Jakie ryzyko jest związane z zaszczepieniem przeciw wściekliźnie?
Szczepionki przeciw wściekliźnie dla ludzi należą do grupy szczepionek inaktywowanych, w ich skład wchodzi zabity wirus wścieklizny. W związku z tym nie ma żadnego narażenia na zakażenie osoby zaszczepionej.
Po podaniu szczepionki mogą występować:
- lekkie odczyny miejscowe, np. zaczerwienienie, obrzęk, bolesność lub świąd w miejscu podania szczepionki,
- ogólne odczyny, np. ból i /lub zawrót głowy, bezsenność, gorączka, ból brzucha, kołatanie serca,
- sporadycznie zgłaszano ciężkie odczyny neurologiczne, ale brak jest dowodów na ich związek z podaniem szczepionki.
Czytaj więcej
Gdzie można zrealizować szczepienia przeciw wściekliźnie?
Informacje o profilaktyce oraz występowaniu wścieklizny na danym terenie najłatwiej uzyskać w Powiatowych Stacjach Sanitarno- Epidemiologicznych.
Szczepienia profilaktyczne (szczepienia przedekspozycyjne) można zrealizować we wszystkich podmiotach wykonujących szczepienia lub w wytypowanych poradniach, gdzie realizowane są szczepienia podróżujących. W przypadkach narażenia zawodowego profilaktyczne szczepienia przeciw wściekliźnie finansuje pracodawca.
Organizacja szczepień poekspozycyjnych przeciw wściekliźnie może różnić się w zależności od regionu Polski. W praktyce szczepienia poekspozycyjne po narażeniu można wykonać w Poradniach Chorób Zakaźnych. Kwalifikację do szczepienia prowadzi lekarz chorób zakaźnych. Swoista immunoglobulina do przeprowadzenia profilaktyki bierno-czynnej jest dostępna jedynie na oddziałach zakaźnych.
Czy istnieje możliwość przyjęcia drugiej dawki szczepienia poekspozycyjnego przeciw wściekliźnie, poza miejscem zamieszkania?
Poeksozycyjne szczepienie przeciw wściekliźnie można kontynuować poza miejscem zamieszkania (ogólnie mówiąc w innej placówce niż było rozpoczęte), z zachowaniem zalecanego schematu szczepienia. Należy pamiętać, że szczepienie wykonywane jest przez wyznaczone placówki (kilka w każdym województwie, m.in. poradnie i oddziały chorób zakaźnych, izby przyjęć szpitali zakaźnych). Informację o tych placówkach można uzyskać w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej. Niektóre placówki wymagają skierowania, dlatego dobrze poinformować o potrzebie kontynuacji szczepienia gdzie indziej, można wtedy uzyskać informację, gdzie można się zgłosić na podanie kolejnej dawki i otrzymać odpowiednie skierowanie.
- Rupprecht Ch.E. i wsp. Rabies vaccine. w: Plotkin’s Vaccines. red. Plotkin S., Orenstein W., Offit P., Edwards K. wyd. VII, 2018. str. 918-949.
- Rupprecht C.E., Shlim D.E.: Rabies. W: Brunette G.W.: Yellow Book 2013. CDC Health Information for International Travel. Chapter 3. Atlanta, CDC, 2014(wwwnc.cdc.gov/travel/yellowbook/2016/chapter-3-infectious-diseases-related-to-travel/rabies.
- Rupprecht C.E., Briggs D., Brown C.M. i wsp.: Use of a reduced (4-dose) vaccine schedule for postexposure prophylaxis to prevent human rabies: recommendations of the advisory committee on immunization practices. MMWR Recomm. Rep., 2010; 59: 1–9.
- Rabies vaccines: WHO position paper – April 2018. Weekly epidemiological record, No 16, 2018, 93, 201–220.
