Szczepionka przeciw wściekliźnie

Zabieganie wściekliźnie zwierząt jest w Polsce uregulowane prawnie. Szczepienia zwierząt domowych są obowiązkowe.
Masowe szczepienia psów przeciw wściekliźnie prowadzone są w Polsce od 1950 r.
Od 1993 r. prowadzone są również masowe szczepienia dzikich zwierząt, przy użyciu szczepionek do podawania drogą doustną. Kiedy zwiększa się częstość występowania wścieklizny wśród dzikich zwierząt na danym terenie organizowane są akcje zrzutów z samolotów szczepionek (dokładnie oznaczane są rejony największego zagrożenia, mieszkańcy są informowani o potencjalnym niebezpieczeństwie).

Szczepionki przeciw wściekliźnie dla lisów są szczepionkami zawierającymi osłabionego ale żywego wirusa, dlatego obowiązuje w tym wypadku zachowanie zasad ostrożności podobnych jak dla wszystkich szczepionek żywych.  Należy unikać kontaktu z przynętą w której dostarczana jest najczęściej szczepionka w czasie akcji zrzutów szczepionki w lesie.  W przypadku bezpośredniego kontaktu z otwartą raną lub błonami śluzowymi w obrębie oczu jamy ustnej czy  nosowej należy jak najszybciej przemyć miejsce wodą z mydłem i zgłosić się do lekarza, który oceniając sytuację może zakwalifikować sytuację jako ekspozycję na wirusa wścieklizny i podjąć stosowne kroki zapobiegawcze.
Szczególną ostrożność powinny zachować osoby z zaburzeniami układu odporności.