Jak długo utrzymuje się ochrona po szczepieniu przeciw półpaścowi?
Szczepienie przeciw półpaścowi jest skuteczne w zapobieganiu zachorowaniom na półpasiec (do 10 lat od szczepienia).
Czy przeciw półpaścowi można szczepić osobę, która chorowała na półpasiec lub ma neuralgię popółpaścową?
Wskazaniem do szczepienia przeciw półpaścowi są: wiek ≥50 lat oraz przebycie półpaśca.
Szczepienia nie należy wykonywać w czasie trwania półpaśca i należy je opóźnić do czasu ustąpienia ostrych objawów choroby. Wyjątek stanowi półpasiec oczny, w przypadku którego szczepienie należy odroczyć o ≥12 miesięcy od ustąpienia zmian w obrębie gałki ocznej ze względu na ryzyko zaostrzenia i ponownych rzutów zapalenia naczyniówki lub siatkówki.
Neuralgia popółpaścowa może się utrzymywać przez wiele miesięcy, a nawet lat i nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia. Korzyść, jaką może odnieść pacjent ze szczepienia, to zapobiegnięcie kolejnym nawrotom choroby. Choć patogeneza neuralgii popółpaścowej nie została jeszcze w pełni poznana, to jednak wykazano, że DNA wirusa ospy wietrznej i półpaśca (VZV) można wykryć w zwojach obszaru objętego nerwobólem nawet przez wiele lat po ustąpieniu osutki. Zatem opóźnianie szczepienia do czasu pełnego ustąpienia dolegliwości nie jest uzasadnione, zwłaszcza że pacjent jest w tym czasie narażony na ponowną reaktywację replikacji VZV i rozwój choroby. Ostrożność w kwalifikacji do szczepienia należy zachować w przypadku stosowania leków (np. przeciwbólowych) wpływających na krzepnięcie ze względu na ryzyko powstania krwiaka po wstrzyknięciu domięśniowym. Jednak takie leki, jak paracetamol lub ibuprofen, można stosować. U osób z małopłytkowością lub innymi zaburzeniami krzepnięcia, ze względu na ryzyko krwawienia i powstania krwiaka po wstrzyknięciu domięśniowym, szczepionkę należy stosować ostrożnie, modyfikując odpowiednio technikę szczepienia, aby ograniczyć ryzyko krwawienia.
Neuralgia popółpaścowa nie jest przeciwwskazaniem do szczepienia.
Szczepienie pacjenta z neuralgią popółpaścową zapobiega kolejnym nawrotom choroby.
Jak finansowane są szczepionki przeciw półpaścowi?
Szczepionka przeciw półpaścowi o nazwie Shingrix jako szczepionka zalecana jest dostępna odpłatnie w rynku aptecznym.
Od 1 stycznia 2024 roku szczepionka Shingrix jest dostępna z 50% refundacją dla pacjentów w wieku 65 lat i starszych o zwiększonym ryzyku zachorowania na półpasiec należących do wskazanych grup ryzyka.
Refundacja 50% szczepionki Shingrix przysługuje osobom w wieku 65 lat i starszym z następujących grup ryzyka:
z przewlekłą chorobą serca,
z przewlekłą chorobą płuc,
z cukrzycą,
z przewlekłą niewydolnością nerek,
z wrodzonym lub nabytym niedoborem odporności,
z uogólnioną chorobą nowotworową,
zakażonych HIV,
chorych na chłoniaka Hodgkina,
z immunosupresją jatrogenną,
z białaczką,
ze szpiczakiem mnogim,
po przeszczepieniu narządu miąższowego,
z reumatoidalnym zapaleniem stawów,
z łuszczycą,
z łuszczycowym zapaleniem stawów,
z nieswoistym zapaleniem jelit,
chorych na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,
chorych na stwardnienie rozsiane,
chorych na toczeń rumieniowaty układowy.
50% refundacja na szczepionkę Shingrix oznacza, że cena dawki szczepionki dla pacjenta wynosi 375,53 zł. Schemat szczepienia przeciw półpaścowi wymaga podania 2 dawek w odstępie od 2 do 6 miesięcy.
Co należy zrobić aby zaszczepić się przeciw półpaścowi?
W celu szczepienia przeciw półpaścowi należy zgłosić się do lekarza rodzinnego, poprosić o receptę, zapisać na szczepienie (kwalifikacja do szczepienia przez lekarza), wykupić receptę w aptece, zgłosić się na przeprowadzenie szczepienia.
Lal H. i wsp. Efficacy of an Adjuvanted Herpes Zoster Subunit Vaccine in Older Adults. N Engl J Med 2015;372:2087.
Strezova A. i wsp. Long-term Protection Against Herpes Zoster by the Adjuvanted Recombinant Zoster Vaccine: Interim Efficacy, Immunogenicity, and Safety Results up to 10 Years After Initial Vaccination. Open Forum Infectious Diseases, Volume 9, Issue 10, October 2022, ofac485.