Opracowywane szczepionki

Badania nad szczepionką przeciw COVID-19 rozpoczęły się, jak tylko opublikowano sekwencję genetyczną koronawirusa SARS-CoV-2 (11.01.2020 r.). Humanitarne i gospodarcze skutki pandemii COVID-19 były dla badaczy wielką motywacją do pracy, dzięki czemu pierwsze prototypy szczepionek, były gotowe do rozpoczęcia badań klinicznych na ludziach już w połowie marca 2020 roku.
Naukowcy stosowali różne podejścia, aby zmaksymalizować szanse na szybkie opracowanie bezpiecznej i skutecznej szczepionki przeciw COVID-19. Dobrze ugruntowane, jak klasyczne szczepionki, które wykorzystują białka do wywołania odpowiedzi immunologicznej (np. szczepionki podjednostkowe), oraz bardziej nowatorskie, jak szczepionki mRNA lub szczepionki wektorowe. W szczepionkach mRNA lub wektorowych nie podajemy gotowego antygenu, a dokładny przepis na jego przygotowanie w postaci mRNA kodującego informację o białku pełniącym funkcję antygenu lub innego wirusa (wektora), do którego wbudowany jest gen tego białka.

Białkiem, które pełni funkcję antygenu w szczepionkach przeciw COVID-19 jest białko S (kolca) SARS-CoV-2.

Opracowanie nowej szczepionki to długi i złożony proces. Każdy preparat szczepionkowy musi pomyślnie przejść kolejne etapy badań w laboratorium, badań przedklinicznych na zwierzętach oraz badań klinicznych na ludziach.

Opracowanie szczepionki przeciw COVID-19 ma kluczowe znaczenie dla powstrzymania obecnej pandemii. Szczepionka powinna stymulować skuteczną odpowiedź przeciwciał (tzw. humoralną) oraz ze strony limfocytów T (tzw. komórkową).