Szczepionka przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu
Podsumowanie - Szczepionka przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu
O chorobie
Japońskie zapalenie mózgu jest chorobą wirusową przenoszony przez komary. Naturalnym rezerwuarem wirusa są ptaki wodne i trzoda chlewna. Okres wylegania choroby wynosi od 6 do 16 dni. Większość zakażeń (99%) przebiega bezobjawowo lub dominują objawy grypopodobne. U około 1% zakażonych obserwuje się ciężkie objawy, tj. zapalenie mózgu, uszkodzenia neurologiczne, niedowłady oraz inne ubytki neurologiczne. Trwałych zmian neurologicznych doświadcza połowa osób, które przeżywają chorobę. Śmiertelność sięga nawet 30%. Główną przyczyną zgonu w przebiegu choroby jest niedotlenienie mózgu.
Japońskie zapalenie mózgu występuje na subkontynencie Indyjskim, w południowo-wschodniej Azji oraz północno wschodniej Australii.
Według danych WHO, każdego roku zakażonych jest 68 000 osób, w tym 75% to dzieci do 15 lat. Szacuje się że każdego roku 20 000 osób umiera z powodu choroby.
Pamiętaj, że…
- Zakażenie JMZ jest najczęściej bezobjawowe,
- Choroba występuje rzadko, ale jak dojdzie do wystąpienia objawów, przebieg może być dramatyczny, często kończy się zgonem,
- Nie znamy swoistej terapii przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu.
O szczepionce
W Polsce dostępna jest inaktywowana (zabita) szczepionka przeciw japońskiemu zapaleniu mózgu. Wirus wchodzący w skąd szczepionki jest namnażany w linii komórek, a następnie inaktywowany przy użyciu formaldehydu. Szczepionka zawiera adiuwant- wodorotlenek glinu.. Szczepionka jest zalecana dla osób dorosłych, młodzieży, dzieci i niemowląt od 2 m.ż. planujących wyjazd do krajów gdzie występuje zwiększone ryzyko zachorowania. Szczepienie podstawowe obejmuje podanie 2 dawek, w odstępie 0-28 dni. Dzieciom powyżej 14 m.ż., młodzieży i dorosłym można podać dawkę przypominającą około roku po szczepieniu podstawowym, przed potencjalną ponowną ekspozycją na wirusa. Po szczepieniu występują łagodne objawy niepożądane, tj. ból w miejscu podania, tkliwość w miejscu podania bóle głowy i mięśni, zmęczenie. Osoby, które nie mogą być zaszczepione, przebywając w miejscu występowania choroby, powinny pamiętać o zabezpieczeniu się przed ugryzieniem przez komary oraz kontaktem z dzikim ptactwem i trzodą chlewną. Ochrona obejmuje stosowanie repelentów, odzieży zabezpieczającej całe ciało, stosowanie moskitiery i zamontowanie siatek zabezpieczających na oknach. Szczepienie można wykonać w placówce, gdzie wykonuje się szczepienia podróżujących.
- Medycyna Podróży – Grzegorz Carowicz/Ernest Kuchar
- Wakcynologia praktyczna – Dorota Mrożek – Budzyn
- Europejska Agencja Leków. EPAR.
- Mikrobiologia lekarska – Kayser/Eckert
- Halstead S.B., Hills S.L., Dubischar K. Japanese encephalitis vaccines. w: Plotkin’s Vaccines, ed. Plotkin S., Orenstein W., Offit P., Edwards K.M. 7th edition, 2017, str. 511-548.
