Metaanaliza potwierdza bezpieczeństwo szczepień dzieci, dorosłych i kobiet w ciąży

Autorzy pracy podkreślają, jak istotne jest przedstawianie tematu bezpieczeństwa stosowanych powszechnych szczepień i rozpowszechnianie wiedzy na ten temat, gdyż jest to podstawowy element, na podstawie którego podejmowane są decyzje o szczepieniu dzieci oraz osób dorosłych.

O BADANIU

Agencja Badań i Jakości Opieki Zdrowotnej (Agency for Healthcare Research and Quality) podjęła się aktualizacji oceny badań na temat bezpieczeństwa szczepień w 2020 roku w porównaniu do 2014 roku, przez włączenie do poprzedniej analizy nowych badań w tym zakresie opublikowanych w bazach MEDLINE (w tymTOXLINE), Embase, CINAHL, Cochrane CENTRAL, Web of Science, oraz Scopus. Do analizy  włączane były opublikowane badania, w których oprócz wyników uzyskanych na temat bezpieczeństwa określonej szczepionki udostępnione zostały wyniki dla szczepionki zastosowanej jako jej porównawczy odpowiednik oraz dla których opublikowane zostały dane na temat kluczowych zdarzeń niepożądanych. Autorzy oceniali tzw. siłę dowodów SoE (strength of evidence) dla każdego przytoczonego wniosku dowodowego, czyli wyniku badania. Po dokładnej analizie 56 603 przejrzanych cytowań prac naukowych opublikowanych do 2020 roku, wybrano 338 badań przywoływanych w 518 pracach naukowych, które spełniały zadane kryteria włączenia do metanalizy.

WNIOSKI

W przypadku dzieci:

• nie stwierdzono zwiększonego ryzyka wystąpienia autyzmu po podaniu szczepionki przeciw odrze, śwince i różyczce (MMR), przy czym tzw. siła dowodów, tj. SoE, została określona jako wysoka dla zwiększonego ryzyka wystąpienia drgawek gorączkowych po podaniu MMR,
• w przeprowadzonej analizie nie wykazano żadnych dowodów, które potwierdzałyby podwyższone ryzyko wgłobienia jelita po podaniu szczepionki przeciw rotawirusom, w tym dla chorych na cukrzycę,
• nie wykazano żadnych dowodów, które potwierdzałyby brak wystarczających danych na temat możliwości oceny działań niepożądanych oraz wskazujących na podwyższone ryzyko wystąpienia kluczowych zdarzeń niepożądanych dla nowych szczepionek, tj. 9-walentna szczepionka przeciw wirusowi brodawczaka (HPV9) oraz szczepionka przeciw meningokokom grupy B.

W przypadku osób dorosłych:

• nie wykazano żadnych dowodów, które potwierdzałyby podwyższone ryzyko wystąpienia lub które potwierdzałyby brak wystarczających danych na temat możliwości oceny kluczowych działań niepożądanych w przypadku szczepionek: inaktywowanej szczepionki przeciw grypie z nowym adiuwantem oraz  rekombinowanej szczepionki przeciw półpaścowi,
• nie potwierdzono zwiększonego ryzyka wystąpienia kluczowych działań niepożądanych, w tym poronień, po podaniu szczepionki przeciw tężcowi, błonicy i krztuścowi (Tdap) wśród kobiet w ciąży.

Po analizie ogromnej liczby danych, autorzy wykazali jak na razie jedynie pewne związki między podaniem określonych szczepionek a odnotowaniem pewnych działań niepożądanych. Rzadko rejestrowane działania niepożądane nadal stanowią wyzwanie dla przeprowadzenia rzetelnej oceny ich częstości występowania. Każde działanie niepożądane powinno być dokładnie rozważone i rozpatrzone w odniesieniu do udowodnionych ochronnych korzyści wynikających ze szczepienia.