Ocena ryzyka wzrostu liczby przypadków błonicy wśród migrantów w Europie

W 2022 r. (do 22.09.2022 r.) przypadki błonicy wystąpiły w siedmiu państwach w Europie (Austrii, Belgii, Francji, Niemczech, Norwegii, Szwajcarii oraz Wielkiej Brytanii). Wszystkie zgłoszone zachorowania były związane z ruchem migracyjnym do tych krajów – większość zachorowań potwierdzono w ośrodkach recepcyjnych dla migrantów (kraj pochodzenia lub narodowość osób, które zachorowały na błonicę: Afganistan, Syria, Maroko, Tunezja, Indie, Bangladesz, Liberia, Turcja), natomiast jedno potwierdzono wśród personelu ośrodka recepcyjnego w Szwajcarii. Większość przypadków stanowiła błonica skóry (72%) wywołana przez C. diphteriae, ale odnotowano również błonicę dróg oddechowych, w tym jeden przypadek śmiertelny.

ECDC wskazało, że biorąc pod uwagę bardzo niskie prawdopodobieństwo narażenia oraz wysoki stan zaszczepienia przeciw błonicy w społeczności, wpływ ognisk zachorowań dla szerszej populacji krajów Unii Europejskiej/Europejskiego Obszaru Gospodarczego (UE/EOG) ocenia jako BARDZO NISKI . Stan zaszczepienia pierwszą dawką szczepionki przeciw błoni, tężcowi i krztuścowi (DTP) wynosi 91–99%, natomiast 3 dawkami DTP mieści się w zakresie 85–99%.

Niemniej jednak nie można wykluczyć możliwości wystąpienia wtórnych zakażeń w społeczności oraz powiązanych z tym ciężkich objawów klinicznych. Błonica może wystąpić u osób nieszczepionych lub z obniżoną odpornością.

Większość obecnych przypadków błonicy jest zgłaszana wśród migrantów przebywających w potencjalnie zatłoczonych miejscach, gdzie niektóre osoby mogą być nieuodpornione, niedostatecznie uodpornione lub nie posiadają pełnego schematu szczepień przeciw błonicy. Ponadto, prawdopodobieństwo narażenia może wzrosnąć ze względu na trudne warunki podróży w drodze do Europy. W związku z powyższym prawdopodobieństwo określonych grup populacji (osób mieszkających, pracujących lub odbywających wolontariat w ośrodkach recepcyjnych) jest uważane za UMIARKOWANE dla osób nieszczepionych lub z obniżoną odpornością. Natomiast, ryzyko narażenia dla osób w pełni zaszczepionych ocenia się jako NISKIE.

Aby zapobiec dalszemu rozprzestrzeniania się choroby w ośrodkach recepcyjnych dla migrantów i populacji ogólnej ECDC zaleca, aby kraje podjęły działania nakierowane na wczesne wykrywanie, zapobieganie i leczenie błonicy, m.in. sprawdzanie statusu szczepienia każdej osoby zgłaszającej się do ośrodków recepcyjnych i w razie wskazań wykonanie szczepienia, izolowanie osób z potwierdzoną lub prawdopodobną błonicą dróg oddechowych, stosowania środków ochrony w przy kontakcie z osobami z potwierdzoną lub prawdopodobną błonicą skóry, upewnienie się, że wszystkie osoby pracujące w ośrodkach recepcyjnych są w pełni zaszczepione przeciwko błonicy, identyfikowanie i monitorowanie osób z kontaktu, realizacja profilaktyki poekspozycyjnej błonicy u osób z kontaktu (antybiotyk + szczepienie).

ECDC zwróciło również uwagę na problem dostępności do antytoksyny błoniczej, dlatego jeszcze większego znaczenia nabierają szczepienia ochronne, które stanowią podstawową metodę zapobiegania błonicy.

Podobny raport 10.10.2022 opublikowało również WHO.