Amerykańska Agencja Żywności i Leków zarejestrowała szczepionkę przeciw gorączce denga

Osoba mieszkająca na terenach endemicznego występowania choroby może zakazić się w ciągu swojego życia wirusem dengi nawet 4-krotnie. Pierwsza infekcja wirusem dengi zazwyczaj nie powoduje żadnych objawów ani łagodnej choroby, którą można pomylić z grypą lub inną infekcją wirusową. Powtórne zakażenie dengą jest dużo groźniejsze i przebiega znacznie gwałtowniej niż pierwsze, może prowadzić do ciężkiej dengi, w tym gorączki krwotocznej dengi (DHF), cięższej postaci choroby, która może być śmiertelna. W związku z tym szczepienia zaleca się osobom przebywającym na terenie obszarów wysokiego ryzyka zachorowania na gorączkę denga, w celu zapobiegania powtórnym zakażeniom. Wcześniej WHO wydało rekomendację, zalecając szczepienie jedynie osobom, które już wcześniej przeszły zakażenie.

Nowa szczepionka przeciw gorączce denga może być podawana osobom przebywającym na terenach endemicznego występowania dengi, w wieku od 9 do 16 lat z udokumentowanym wcześniejszym zakażeniem wirusem dengi. Bezpieczeństwo i skuteczność szczepionki określono w trzech randomizowanych, kontrolowanych badaniach z udziałem około 35 000 osób w obszarach endemicznego występowania dengi, w tym w Puerto Rico, Ameryce Łacińskiej i regionie Azji i Pacyfiku. Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi po podaniu szczepionki były bóle głowy, bóle mięśni, bóle stawów, zmęczenie, ból w miejscu wstrzyknięcia oraz niewielka gorączka. Przeciwwskazaniem do podania szczepionki jest brak wcześniejszego zakażenia wirusem dengi lub brak informacji na ten temat. Wynika to stąd, że szczepionka podawana osobie, która wcześniej nie miała kontaktu z wirusem dengi prowadzi do wywołania objawów choroby. Taką sytuację opisywano w 2017 roku na Filipinach .

Gorączka denga jest ostrą chorobą wirusową, przenoszoną przez ukąszenia komarów. Występują cztery typy serologiczne wirusa, co ma znaczenie dla przebiegu choroby. Wektorem zakażenia jest komar Aedes aegypti, rzadziej inne komary z rodzaju Aedes. Nie ma możliwości przeniesienia zakażenia bezpośrednio z człowieka na człowieka. Denga jest wiodącą przyczyną ciężkich zachorowań i zgonów wśród dzieci w gorącej strefie klimatycznej Azji Południowo-Wschodniej, Afryki Subsaharyjskiej, Ameryki Środkowej i Południowej oraz na wyspach Oceanii. Co roku rejestruje się ponad 400 milionów zachorowań, z czego ponad 500 tys. przechodzi w formę krwotoczną i 25 tys. osób umiera. Nie jest dostępne skuteczne leczenie przeciwwirusowe. W Europie odnotowywane są importowane przypadki dengi związane z podróżami do krajów endemicznego występowania choroby. W typowych przypadkach denga przebiega bezobjawowo (80%) lub łagodnie (10-15%). Dorośli przechodzą chorobę nieco ciężej od dzieci, z silniej zaznaczonymi objawami ogólnymi, powiększeniem węzłów chłonnych i wątroby. Wyróżnia się trzy główne postaci kliniczne choroby: ostry stan gorączkowy, gorączka denga, gorączka krwotoczna denga.

Od 2016 r. dostępna jest szczepionka przeciw dendze stosowana w krajach endemicznego występowania choroby. Szczepionka chroni przed 4 z 5 znanych serotypów wirusa dengi. Zaleca się jej podawanie osobom zamieszkującym obszary wysokiego ryzyka zachorowania na gorączkę denga, w celu zapobiegania powtórnym zakażeniom. Zalecane jest również stosowanie repelentów, moskitier i innych środków ochrony przed komarami.