Prof. Ludwik Hirszfeld (1884 - 1954)

Wybitny uczony, światowej sławy biolog, lekarz, bakteriolog, immunolog, odkrywca pałeczki duru rzekomego C Salmonella hirszfeldi, twórca nowej dziedziny nauki – seroantropologii, współodkrywca praw dziedziczenia grup krwi. Prof. Hirszfeld wdrożył oznaczenie grup krwi jako 0, A, B i AB, oznaczył czynnik Rh, odkrył przyczynę konfliktu serologicznego oraz opracował zasady przetaczania krwi co uratowało i nadal ratuje życie wielu noworodkom. W 1950 roku był nominowany do Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny za wyjaśnienie zagadki zjawiska konfliktu serologicznego między matką a płodem. Za wybitne zasługi w pracy naukowej i zawodowej został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Należąc do zagranicznych towarzystw naukowych (m.in. do Komisji Standaryzacyjnej Ligi Narodów), stworzył Polskie Towarzystwo Biologiczne. Był prezesem Polskiego Towarzystwa Mikrobiologów i Epidemiologów oraz członkiem Komitetu Redakcyjnego kwartalnika „Medycyna Doświadczalna i Społeczna”.

Profesor Hirszfeld odegrał kluczową rolę w rozwoju badań nad chorobami zakaźnymi i szczepieniami w Państwowym Zakładzie Higieny (PZH) niedługo po jego powstaniu. W 1920 roku objął kierownictwo Państwowego Zakładu Badania Surowic i Szczepionek, gdzie koordynował prowadzenie badań wszystkich surowic i szczepionek produkowanych w PZH i w wytwórniach. W 1925 roku nastąpiła fuzja Zakładu z Działem Bakteriologii, w wyniku której powstał pod jego kierunkiem Dział Bakteriologii i Medycyny Doświadczalnej PZH . W następnych latach powstały oddziały: Diagnostyki bakteriologicznej, Parazytologii, Kontroli Surowic i Kontroli Szczepień, które prowadziły prace badawcze nad różnymi gatunkami chorobotwórczych drobnoustrojów, izolowanych podczas epidemii. Wyniki przeprowadzonych badań były wykorzystywane w diagnostyce oraz w produkcji surowic i szczepionek. W ramach pracy Działu prowadził badania nad szerzeniem się błonicy oraz innych chorób zakaźnych dzieci, jak również prowadził badania nad paciorkowcami. Po wojnie prof. Hirszfeld poświęcił się głównie nauczaniu.