Szczepionka przeciw śwince

A B C D E F G H I J K L Ł M N O P R S T U V W Y Z Ż
D

d

to monowalentna szczepionka przeciw błonicy dla młodzieży i dorosłych. Szczepionka przeznaczona jest do szczepienia przypominającego.

D

to monowalentna szczepionka przeciw błonicy dla dzieci .

Dawka przypominająca

to dawka szczepionki podawana osobom zaszczepionym, które ukończyły podstawowy schemat szczepienia. Podawana jest w określonym czasie, np. po 6 miesiącach od wykonania szczepienia podstawowego, w celu poprawienia, utrwalenia i przedłużenia odporności po szczepieniu.

Dawka uzupełniająca

to dawka szczepionki podawana w ramach podstawowego schematu szczepienia jako dawka dodatkowa w celu uzyskania optymalnej ochrony. Podawana jest często osobom z zaburzeniami odporności lub nie w pełni wykształconym układem immunologicznym, u których odpowiedź immunologiczna na podstawowe szczepienie mogła być niewystarczająca. Podawana jest w określonym czasie, np. w schemacie szczepień przeciw COVID-19 po 28 dniach od szczepienia podstawowego.

Dializoterapia

to sposób leczenia przewlekłej niewydolności nerek.

Dobra praktyka kliniczna

(ang. Good Clinical Practice – GCP) to standard projektowania, prowadzenia, monitorowania i audytu badań, jak też gromadzenia i analizy danych oraz przygotowywania wyników badań klinicznych, który gwarantuje, że zgromadzone dane i ogłoszone wyniki są wiarygodne i dokładne, a prawa, zdrowie i poufność danych uczestników badania są chronione. Została zdefiniowana w czasie międzynarodowej konferencji harmonizacyjnej (International Conferences on Harmonization – ICH).

Dobra Praktyka Laboratoryjna

to system jakości odnoszący się do procesu organizacyjnego i warunków planowania, przeprowadzania i monitorowania nieklinicznych badań substancji i ich mieszanin pod względem bezpieczeństwa dla zdrowia człowieka i środowiska oraz dokumentowania, archiwizowania i prezentowania wyników takich badań. Zasady Dobrej Praktyki Laboratoryjnej stosuje się w nieklinicznych badaniach dotyczących bezpieczeństwa produktów leczniczych, weterynaryjnych produktów leczniczych, środków ochrony roślin, kosmetyków, produktów biobójczych, dodatków do żywności, dodatków do pasz, detergentów oraz chemikaliów stosowanych w przemyśle, usługach i gospodarstwie domowym.

Drobnoustrój

dosłownie oznacza organizm widzialny pod mikroskopem. Do drobnoustrojów chorobotwórczych (patogenów) zaliczamy obecnie drobnoustroje zakaźne oraz większe organizmy, tj. pasożyty. Wirusy w obecnej klasyfikacji nie należą do drobnoustrojów, nie mniej jednak ze względu na swój chorobotwórczy charakter często są wymieniane jako drobnoustroje.

Droga kropelkowa

to droga szerzenia się chorób zakaźnych, w której zarazki znajdujące się w kroplach wydzielin z ust i nosa osoby zakażonej, przedostają się podczas kichania, kaszlu, głośnego mówienia na osobę zdrową.

Droga pokarmowa

to droga szerzenia się chorób w wyniku spożycia pokarmu lub napojów skażonych bakteriami, wirusami, pasożytami oraz toksynami bakteryjnymi, chemicznymi lub toksynami grzybów.

DT

to dwuwalentna szczepionka przeciw błonicy i tężcowi dla dzieci z przeciwwskazaniami do szczepień szczepionką przeciw krztuścowi.

DTaP

(ang. Diphtheria, Tetanus, Pertussis) to inaktywowana (zabita) szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi z bezkomórkowym składnikiem krztuśca.

DTP

(ang. Diphtheria, Tetanus, Pertussis) to inaktywowana (zabita) szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi z całokomórkowym składnikiem krztuśca

DTwP

(ang. Diphtheria, Tetanus, Pertussis) to inaktywowana (zabita) szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi z całokomórkowym składnikiem krztuśca.

Dyfteryt

to inaczej błonica określana też jako dyfteryt, krup lub dławiec, jest ostrą i ciężką chorobą zakaźną, wywoływaną przez bakterie zwane maczugowcami błonicy. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z osobą chorą lub nosicielem

Dysplazja

to widoczne w obrazie mikroskopowym zmiany w budowie poszczególnych komórek i zaburzenia układu komórek w tkance. W części przypadków dysplazja jest wstępem do złośliwego rozrostu nowotworowego; stan przedrakowy.

Dziki wirus polio

Istnieją trzy odmienne immunologicznie dzikie szczepy wirusa polio: dziki wirus polio typu 1 (WPV1), dziki wirus polio typu 2 (WPV2) i dziki wirus polio typu 3 (WPV3). Każdy z nich wywołuje podobne objawy chorobowe związane z porażeniami, które mogą prowadzić do śmierci. Trzy typy wirusa polio różnią się pod względem antygenowości.