Jak długo utrzymuje się ochrona po szczepionce przeciw krztuścowi?

Dotychczasowe wyniki badań wskazują, że ochrona poszczepienna przeciw krztuścowi zmniejsza się z upływem czasu po zakończeniu szczepień podstawowych realizowanych w pierwszych 2-ch latach życia dziecka. Czas ochrony po podaniu szczepionki DTaP z bezkomórkowym składnikiem krztuśca oceniany jest na 5-6 lat, a po podaniu szczepionki z DTwP z pełnokomórkowycm składnikiem wynosi 10-12 lat. Stąd też w celu poprawy efektywności szczepień przeciw krztuścowi niezbędne jest zwiększenie częstotliwości podawania dawek przypominających.

Przechorowanie krztuśca również nie zapewnia odporności długotrwałej. Szacunkowo odporność po przechorowaniu krztuśca może utrzymywać się 4-20 lat.

W związku z tym, że obserwujemy zanikanie ochrony przeciw krztuścowi tak po szczepieniu jak i zachorowaniu bardzo ważne jest podawanie dawek przypominających szczepionek, tj. w 5-6 r.ż., a następnie w 14 r.ż. lub 19 r.ż. dla młodzieży i co 10 lat osobom dorosłym.

Zgodnie z obowiązującym Programem Szczepień Ochronnych (PSO) podanie przypominjących dawek  szczepionki przeciw krztuścowi jest obowiązkowe dla dzieci w 6 r.ż. oraz młodzieży w wieku 14 lat. Szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi dTap jest również zalecana w wieku 19 lat (w miejsce szczepionki przeciw błonicy i tężcowi dT) oraz osobom dorosłym w postaci dawki przypominającej powtarzanej co 10 lat. Dla tych grup wieku przeznaczona jest szczepionka typu dTap (przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi, charakteryzująca się zmniejszoną zawartością antygenów krztuśca i błonicy).

Więcej na ten temat można znaleźć na portalu Medycyny Praktycznej: http://www.mp.pl/szczepienia/specjalne/show.html?id=82168