Czy dawka szczepionki nie powinna być dostosowana do masy ciała osoby szczepionej?

Nie ma potrzeby dobierania dawki szczepionki do masy ciała osoby szczepionej. Dawka antygenu powinna być tak dobrana, by wzbudzić wystarczającą odpowiedź immunologiczną czyli być immunogenna. Nie ma prostej reguły dotyczącej dawek szczepionek – ich dawkowanie ustala się doświadczalnie w badaniach klinicznych czyli na osobach otrzymujących szczepionki. Generalnie im mniej reaktywny układ immunologiczny w stosunku do szczepionki, tym jej dawka powinna być większa. Np. malutkim dwumiesięcznym niemowlętom, które ważą kilka kilogramów podaje się dawkę toksoidu błoniczego około 4-razy większą niż osobom dorosłym, które ważą 70 i więcej kilogramów. Z kolei dawka szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (wzw B) przeznaczona dla niemowląt i dzieci jest mniejsza niż u osób dorosłych, natomiast osoby dializowane, niezależnie od masy ciała, otrzymują dawkę podwójną szczepionki przeciwko wzw B.

Podobnie jest z liczbą podawanych dawek szczepionki. Niedojrzały układ immunologiczny niemowląt wymaga większej stymulacji i podania często kilku dawek szczepionki. Osoba dorosła, która ma dojrzały, w pełni sprawny układ immunologiczny wymaga podania mniejszej liczby dawek, często pojedynczej dawki szczepionki. Przykładem są niektóre szczepienia przeciw meningokokom, gdzie niemowlęta potrzebują podania czterech dawek szczepionki, a dorosły jednej dawki.

Podsumowując, dawki szczepionek dobrane są doświadczalnie, w taki sposób aby wyzwoliły dobrą odpowiedź immunologiczną (tj. dobrą immunogenność) przy możliwie małych działaniach niepożądanych (dobra tolerancja).