Jak ocenić, czy szczepionkę BCG można bezpiecznie podać dziecku w pierwszych dniach po urodzeniu?

Podobnie jak w przypadku każdej szczepionki, przed podaniem szczepionki BCG lekarz przeprowadza badanie kwalifikacyjne. Wymaga ono szczególnej uwagi ze względu na to, że szczepionka BCG zawiera żywe osłabione bakterie.

W przypadku kwalifikacji do szczepienia BCG podawanego noworodkom najczęściej w pierwszych dobach życia, jeszcze w czasie pobytu w szpitalu, lekarz ocenia stan ogólny dziecka, ocenia przebieg ciąży oraz prowadzi szczegółowy wywiad rodzinny w kierunku wrodzonych zaburzeń odporności. Niekiedy konieczne jest przeprowadzenie szybkiej diagnostyki i podjęcie decyzji o szczepieniu w zależności od jej wyniku. Wrodzone niedobory odporności występują bardzo rzadko i zwykle trudno je rozpoznać w pierwszych tygodniach po urodzeniu, jednakże ryzyko ich wystąpienia jest znacznie większe niż przeciętne, jeśli rozpoznano taką chorobę u bliskich krewnych dziecka albo stwierdzano w rodzinie niespodziewane zgony dzieci czy młodych osób z powodu zakażeń. W takiej sytuacji szczepienie przeciw gruźlicy należy odłożyć do czasu przeprowadzenia szczegółowej oceny stanu zdrowia dziecka. Podczas badania kwalifikacyjnego do szczepienia ważne jest również wykluczenie wcześniejszego kontaktu dziecka z osobami chorymi na gruźlicę – w przypadku takiego kontaktu należy przeprowadzić diagnostykę w kierunku zakażenia prątka gruźlicy. W obu wymienionych sytuacjach decyzję o ewentualnym szczepieniu BCG mogą podjąć specjaliści sprawujący opiekę nad dzieckiem. Wcześniaki, jeśli nie mają innych przeciwwskazań, są szczepione przeciw gruźlicy po osiągnięciu masy ciała powyżej 2000 g.

U dzieci urodzonych przez matki zakażone HIV szczepienie należy odroczyć do momentu wykluczenia wertykalnego zakażenia HIV.