Zalecenia polskich ekspertów dotyczące szczepienia przeciwko półpaścowi

Ze względu na epidemiologię zachorowań na półpasiec i występowania jego powikłań, szczepienie zaleca się wszystkim osobom >50. roku życia oraz młodszym dorosłym (≥18 lat), u których występują czynniki ryzyka rozwoju tej choroby.

Półpasiec jest zakaźną chorobą wirusową, objawową reaktywacją latentnego zakażenia wirusem ospy wietrznej i półpaśca (VZV). Zazwyczaj przebiega pod postacią pęcherzyków na rumieniowym podłożu, poprzedzonych dolegliwościami bólowymi zajmującymi obszar jednego dermatomu. Na wystąpienie półpaśca szczególnie narażone są osoby po 50. roku życia oraz należące do grup ryzyka. W przebiegu choroby może dojść do rozwoju ciężkich powikłań, spośród których najistotniejsza klinicznie jest neuralgia popółpaścowa. Występuje ona u nawet 30% chorych i prowadzi do znacznego obniżenia jakości życia i przewlekłego cierpienia. Jej leczenie jest długotrwałe, często nieskuteczne i stanowi duże wyzwanie dla systemu ochrony zdrowia.

Kuchar E., Rudnicka L., Kocot-Kępska M. i wsp.: Szczepienie przeciwko półpaścowi. Zalecenia grupy ekspertów Polskiego Towarzystwa Wakcynologii, Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej, Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Polskiego Towarzystwa Badania Bólu i Polskiego Towarzystwa Neurologicznego. Med. Prakt., 2023; 5: 64–72.