Twórcy szczepionek i naukowcy wzywają do większych inwestycji i lepszej technologii w monitorowaniu bezpieczeństwa szczepionek

Monitorowanie bezpieczeństwa szczepionki nie kończy się po jej dopuszczeniu do obrotu (rejestracji). Badacze w Stanach Zjednoczonych podkreślają, że stosowane systemy stały się stagnacyjne i nie nadążają za potencjałem współczesnej nauki. Autorzy pracy podkreślają potrzebę kompleksowych badań porejestracyjnych, aby w pełni zrozumieć profil bezpieczeństwa nowych szczepionek. Badania przedrejestracyjne mają ograniczenia, takie jak mała liczebność próby, krótki okres obserwacji i brak różnorodności populacji.

Istniejące systemy, takie jak Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS), mają ograniczenia. Bierny system nadzoru, który opiera się na dobrowolnym zgłaszaniu i często brakuje szczegółowych informacji klinicznych i laboratoryjnych, co utrudnia ustalenie związku przyczynowo-skutkowego.

Budżet na monitorowanie bezpieczeństwa szczepionek jest niezmienny od dziesięcioleci, co wpływa na możliwość przeprowadzania terminowych i kompleksowych badań bezpieczeństwa.

Autorzy proponują zmianę kodeksu podatkowego Vaccine Injury Compensation Program (VICP), aby przeznaczyć fundusze specjalnie na badania nad bezpieczeństwem szczepionek

Powolny postęp w nauce o bezpieczeństwie szczepionek przyczynił się do nieufności społecznej i wahania w kwestii szczepionek. Lepsze finansowane i bardziej rygorystyczne badania nad bezpieczeństwem szczepionek mogą pomóc odbudować zaufanie społeczne do programów szczepień.

Autorzy sugerują wykorzystanie części istniejącego Funduszu Powierniczego VICP na wsparcie badań nad bezpieczeństwem szczepionek. Obejmowałoby to badania epidemiologiczne, badania genomiczne i inne badania mające na celu zrozumienie biologicznych mechanizmów niepożądanych reakcji.

Badacze zalecają również niezależny przegląd systemu bezpieczeństwa szczepionek w celu zoptymalizowania jego struktury i zarządzania.

W artykule podkreślono również potrzebę działań ustawodawczych w celu zapewnienia, że ​​monitorowanie bezpieczeństwa szczepionek i badania nad nim będą odpowiednio finansowane i priorytetyzowane, odzwierciedlając pierwotny zamiar VICP, jakim jest poprawa bezpieczeństwa szczepionek i zapobieganie urazom.

Duży obszar „monitorowaniem bezpieczeństwa szczepionek po ich rejestracji

Takimi działaniami zajmują się różne podmioty prywatne i publiczne. W artykule opublikowanym w czasopiśmie The New England Journal of Medicine, autorzy (Daniel A. Salmon, Ph.D., M.P.H., Walter A. Orenstein, M.D., Stanley A. Plotkin, M.D. i Robert T. Chen, M.D.), piszą o potrzebie lepszego finansowania nauki o bezpieczeństwie szczepionek po ich dopuszczeniu do obrotu.

Autorzy piszą o tym, w jaki sposób ograniczenia badań bezpieczeństwa przed uzyskaniem licencji można przezwyciężyć, jeśli istniałoby odpowiednie finansowanie badań po uzyskaniu licencji. Jednak problemem nie jest brak monitorowania bezpieczeństwa po zatwierdzeniu szczepionki do użytku. Problem polega na tym, że systemy, które są w użyciu, stały się stagnacyjne i nie spełniają możliwości współczesnej nauki.

Autorzy podkreślają potrzebę kompleksowych badań porejestracyjnych, aby w pełni zrozumieć profil bezpieczeństwa nowych szczepionek. Badania kliniczne przed dopuszczeniem do obrotu często mają ograniczenia, takie jak mała liczebność próby, krótki okres obserwacji i brak różnorodności populacji.

• Systemy monitorowania bezpieczeństwa, takie jak Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS), mają ograniczenia. VAERS to bierny system nadzoru, który opiera się na dobrowolnym raportowaniu i często brakuje szczegółowych informacji klinicznych i laboratoryjnych, co utrudnia ustalenie związku przyczynowo-skutkowego dla zdarzeń niepożądanych.
• Budżet na monitorowanie bezpieczeństwa szczepionek pozostaje w stagnacji od dziesięcioleci, co znacząco wpływa na możliwość przeprowadzania terminowych i kompleksowych badań bezpieczeństwa.
• Autorzy proponują zmianę zasad funduszu kompensacyjnego „ „Vaccine Injury Compensation Program” (VICP), aby przeznaczyć specjalne fundusze na badania nad bezpieczeństwem szczepionek, zapewniając odpowiednie i terminowe finansowanie związane z wprowadzaniem nowych szczepionek.
• Powolny postęp w nauce o bezpieczeństwie szczepionek przyczynił się do nieufności społecznej i wahania co do szczepionek. Autorzy twierdzą, że lepiej finansowane i bardziej rygorystyczne badania nad bezpieczeństwem szczepionek mogą pomóc odbudować zaufanie społeczne do programów szczepień.
• Autorzy sugerują wykorzystanie części istniejącego Funduszu powierniczego VICP na wsparcie badań nad bezpieczeństwem szczepionek. Obejmowałoby to badania epidemiologiczne, badania genomiczne i inne badania mające na celu zrozumienie biologicznych mechanizmów działań niepożądanych. Zalecają również niezależny przegląd systemu bezpieczeństwa szczepionek w celu zoptymalizowania jego struktury i zarządzania.
• ​​Artykuł podkreśla również potrzebę działań ustawodawczych w celu zapewnienia, że ​​monitorowanie bezpieczeństwa szczepionek i badania nad nimi są odpowiednio finansowane i priorytetyzowane, odzwierciedlając pierwotny zamiar VICP, jakim była poprawa bezpieczeństwa szczepionek i zapobieganie urazom.

Środowiska przeciwników szczepień w Stanach Zjednoczonych wykorzystali artykuł, aby ogłosić, że badacze szczepionek, tacy jak dr Stanley Plotkin, „skapitulowali” lub „przyznali się” do całkowitego braku badań nad bezpieczeństwem.

Analiza artykułu pokazuje, że tak nie jest, ale większość czytelników postów w mediach społecznościowych tych aktywistów nie będzie miała dostępu do artykułu. Artykuł jest dostępny za opłatą w New England Journal of Medicine. Nawet gdyby był dostępny bezpłatnie i szeroko, istnieją dobre dowody na to, że osoby wierzące w teorie spiskowe antyszczepionkowe wolałyby wierzyć w te kłamstwa, niż czytać i/lub rozumieć dowody samodzielnie.