Rekomendacje dotyczące szczepień przeciw meningokokom dzieci i osób dorosłych

Inwazyjna choroba meningokokowa jest groźnym zakażeniem bakteryjnym, które często prowadzi do śmierci lub trwałego kalectwa. Najlepszym sposobem ochrony przed zakażeniami inwazyjnymi wywołanymi przez Neisseria meningitidis są szczepienia. Ich skuteczność wykazano w wielu krajach, które wprowadziły je do narodowych programów szczepień.

W Polsce szczepienia przeciw meningokokom są zalecane w Programie Szczepień Ochronnych, ale nie są refundowane, co oznacza, że koszt szczepionki ponosi pacjent lub rodzic. Ponadto niedostateczna świadomość społeczna przebiegu choroby i ryzyka związanego z zakażeniem meningokokami, szczepienia w 1. r.ż. dziecka, które wiążą się z liczbą podawanych dawek, cena szczepionek to kolejne bariery związane z akceptacją i wykonywaniem szczepień przeciwko meningokokom szczególnie u najmłodszych dzieci.

Niniejsza publikacja zawiera rekomendacje postępowania przeznaczone dla lekarzy realizujących szczepienia przeciw meningokokom u dzieci i osób dorosłych. Jest ona wynikiem pracy grupy ekspertów powołanej pod patronatem Konsultanta krajowego w dziedzinie pediatrii oraz medycyny rodzinnej.

Grupa ekspertów zaleca:

• Rozpoczęcie szczepień przeciwko meningokokom w 1. półroczu życia z zastosowaniem szczepionek przeciw MenACWY oraz MenB (odpowiednio po 6. lub 8. tygodniu życia).
• Jednoczesne podawanie szczepionek MenB i MenACWY podczas jednej wizyty (szczepienie po 8. tygodniu życia).
• Szczepienia MenB w 1. półroczu życia: schemat 2 + 1 lub schemat 3 + 1 u niemowląt należących do grup zwiększonego ryzyka IChM.
• Szczepienia przeciwko MenACWY oraz MenB nastolatków i młodych dorosłych, szczególnie młodzieży rozpoczynającej studia, planującej za‑
  mieszkanie w internatach, akademikach lub wyjeżdżających za granicę.
• Szczepienia pacjentów należących do grup zwiększonego ryzyka IChM, z jednoczesnym podaniem szczepionki MenACWY oraz MenB.
• Stosowanie dawek przypominjących MenACWY i MenB u pacjentów najwyższego ryzyka zachorowania na IChM (powyżej 10. r.ż.).
• Profilaktyczne podanie paracetamolu każdemu niemowlęciu szczepionemu w 1. półroczu życia przeciwko MenB, zwłaszcza jeśli podczas wizyty
  podawane są inne szczepionki.
• Wykorzystanie wizyt szczepiennych oraz bilansowych do aktywnego propagowania szczepień przeciwko meningokokom.
• Wprowadzenie bezpłatnych szczepień dla pacjentów należących do grup ryzyka IChM.
• Pilne podjęcie działań umożliwiających refundację szczepionek przeciw meningokokom.