Biografie znanych wakcynologów

Hilary Koprowski był twórcą doustnej szczepionki przeciw paraliżowi dziecięcemu, poliomyelitis. Ofiarował ją Polsce, ratując przed groźbą kalectwa miliony dzieci. Wśród polskich naukowców, tych w kraju i tych za granicą, Hilary Koprowski jest jednym z najwybitniejszych.

Tyfus. Straszliwa choroba przenoszona przez wszy. Powoduje halucynacje, potworne bóle głowy, wysoką gorączkę. Często kończy się śmiercią. Niemcy panicznie bali się tyfusu. Dlatego, gdy dopadł niemiecką armię na froncie wschodnim, zażądali pomocy wybitnego polskiego biologa Rudolfa Weigla.
Przez całe dwudziestolecie międzywojenne profesor pracował nad pierwszą szczepionką na tyfus, stosując nowatorską, ale niebezpieczną metodę: w procesie produkcji wykorzystywano wszy, a do ich karmienia – ludzi. Wysoka skuteczność techniki Weigla, uznanej i podziwianej na całym świecie, oraz strach przed zarazą spowodowały, że Niemcy szczególnie chronili jego laboratorium w okupowanym Lwowie. Weigl wykorzystał sytuację i zatrudnił wielu przedstawicieli lwowskiej inteligencji – matematyków, pisarzy, lekarzy i filozofów, chroniąc ich przed zagładą. Zespół laboratorium nielegalnie wysyłał szczepionkę do gett w polskich miastach, równocześnie produkując litry osłabionej surowicy dla Wehrmachtu.

Życiorys Hirszfelda czyta się niczym fascynującą powieść historyczną. Stajemy się świadkami jego przełomowych odkryć medycznych, których o mało nie przypłacił życiem. Był współodkrywcą
zjawiska dziedziczenia grup krwi. Nazewnictwo, które wprowadził (A, B, AB, O), przyjęło się na całym świecie.
Oznaczył czynnik Rh i odkrył przyczynę konfliktu serologicznego. Jego drugą życiową pasją była działalność pedagogiczna. Wychował wielu wybitnych naukowców.
Historia jednego życia zawiera również jedyny w swoim rodzaju obraz warszawskiego getta, widzianego oczami lekarza.