Jaką drogą podajemy szczepionki?
Znamy 3 drogi podania szczepionek:
- Wstrzyknięcie, tak podaje się większość preparatów i najczęściej kojarzymy tą drogę podania z procedurą szczepienną.
Szczepionki podajemy najczęściej domięśniowo lub podskórnie. Szczególnie głęboko domięśniowo należy wstrzykiwać szczepionki inaktywowane zawierające adiuwanty (np. przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi), ponieważ w przypadku płytkiego podania mogą one wywołać niepożądane odczyny poszczepienne w postaci podrażnień, stanu zapalnego (nacieku), a nawet zmian martwiczych.
Śródskórnie podawana jest tylko szczepionka BCG, przeciw gruźlicy.
- Doustnie, np. szczepionka przeciw rotawirusom dla dzieci czy szczepionka przeciw durowi brzusznemu stosowana w szczepieniach podróżujących.
Objętość dawki szczepionki przeciw rotawirusom wynosi 1 lub 2 ml, zależnie od producenta. Szczepionkę należy
podawać, gdy dziecko jest spokojne. Podaje się ją dziecku ułożonemu w pozycji półleżącej, na błonę śluzową policzka, od
razu całą objętość lub porcjami. Jeżeli dziecko zwraca lub wypluwa szczepionkę po jej podaniu powtarzanie dawki nie jest konieczne.
W przeszłości drogą doustną podawano jedną z najpopularniejszych szczepionek, tj. żywą szczepionkę przeciw poliomyelitis (OPV).
- Donosowo podaje się żywą szczepionkę przeciw grypie dla dzieci i młodzieży, od ukończenia 24 mies. życia do 18 lat. Szczepionka przygotowana jest w postaci aerozolu do podawania donosowo. Zalecana dawka wynosi jedno naciśnięcie pompki do każdej dziurki w nosie po 0,1 ml.