Czy umiemy skutecznie leczyć choroby zakaźne?  

Mimo wielkiego postępu jaki obserwujemy w medycynie, nadal nie umiemy leczyć większości chorób wirusowych. Udało się opracować i wprowadzić do stosowania szczepionki, a wiec umiemy zapobiegać, ale nie udało się opracować skutecznych leków. Tak jest w przypadku odry, świnki, różyczki, poliomyelitis, kleszczowego zapalenia mózgu, zakażeń rotawirusowych. Mamy ograniczony wpływ na leczenie zapalenia wątroby typu B, nie mamy żadnego wpływu na leczenie zapalenia wątroby typu A.

W przypadku chorób wywołanych przez bakterie mamy antybiotyki, które są skuteczne w stosunku do większości z nich, ale często nie dają gwarancji skutecznego wyleczenia bez powikłań. Przykładem jest krztusiec- umiemy pozbyć się pałeczki krztuśca z dróg oddechowych chorej osoby, ale nie mamy wpływu na jej przebieg, ponieważ ciężkie objawy i powikłania wywoływanie są toksynami, które dostały się do organizmu na początku infekcji- wtedy, kiedy jeszcze nie wiedzieliśmy z jakim zakażeniem mamy do czynienia.

Nie ma gorszej sytuacji dla rodzica i dla lekarza  kiedy wie, że nie może wpłynąć na leczenie dziecka. Może jedynie asystować dziecku w chorobie. Dramat jest znacznie większy, kiedy wiemy, że mogliśmy tej chorobie zapobiec za pomocą szczepień. W takiej sytuacji jesteśmy na przykład gdy nasz pacjent  jest chory na odrę, a my zastanawiamy się, czy to będzie właśnie ten 1 na 1000, u którego statystycznie dojdzie do zapalenia mózgu.

Wiemy, że jeśli dojdzie do zakażenia małego dziecka wirusem zapalenia wątroby typu B, to objawy choroby pojawią się po wielu latach. Niemowlę i małe dziecko prawdopodobnie nie zachoruje na ostre zapalenie wątroby, nie wyeliminuje wirusa, choroba przejdzie w stan przewlekły, który w okresie dorosłości grozi marskością wątroby i rakiem wątroby. W przypadku wszystkich chorób przeciw którym mamy szczepionki istnieje wysokie ryzyko ciężkiego przebiegu, powikłań oraz istnieje ryzyko zgonu.