Dodatkowa (trzecia) dawka szczepionki przeciw COVID-19 u wybranych grup pacjentów z zaburzeniami odporności

Wskazane grupy pacjentów z zaburzeniami odporności, którym można podać dodatkową (trzecią) dawkę szczepionki przeciw COVID-19 obejmują następujące osoby:
1. otrzymujące aktywne leczenie przeciwnowotworowe,
2. po przeszczepach narządowych przyjmujące leki immunosupresyjne lub terapie biologiczne,
3. po przeszczepie komórek macierzystych w ciągu ostatnich 2 lat,
4. z umiarkowanymi lub ciężkimi zespołami pierwotnych niedoborów odporności;
5. z zakażeniem wirusem HIV,
6. leczonych aktualnie dużymi dawkami kortykosteroidów lub innych leków, które mogą hamować odpowiedź immunologiczną,
7. dializowanych przewlekle z powodu niewydolności nerek.

Dodatkową (trzecią) dawkę stosuje się we wskazanych grupach z zaburzeniami odporności w odstępie ≥28 dni po ukończeniu 2-dawkowego schematu szczepienia przeciw COVID-19:
• u osób wieku ≥18 lat należy stosować szczepionki mRNA: Comirnaty (Pfizer-BioNTech) albo Spikevax (Moderna),
• u dzieci w wieku 12-17 lat należy stosować szczepionkę Comirnaty (Pfizer-BioNTech).

Zalecenia te mogą być uaktualnione wraz z decyzją Europejskiej Agencji Leków dotyczącą podawania dodatkowej (trzeciej) dawki dla danego preparatu.
Do podania dodatkowej dawki szczepionki mRNA przeciwko COVID-19 należy stosować ten sam preparat: Comirnaty (Pfizer-BioNTech) lub Spikevax (Moderna), którym zrealizowano 2-dawkowe szczepienie. W sytuacji jeżeli preparat ten jest niedostępny, można podać inny preparat mRNA. Zalecenie to dotyczy osób w wieku ≥18 lat.
Aktualnie nie ma wystarczających danych wskazujących na zasadność podawania dodatkowej dawki szczepionki mRNA przeciwko COVID-19 u osób z niedoborem odporności zaszczepionych dwoma dawkami szczepionki Vaxzevria (AstraZeneca) lub pojedynczą dawką szczepionki COVID-19 Vaccine Janssen.
Nie należy podawać więcej niż trzech dawek szczepionki mRNA przeciwko COVID-19.
Przy ocenie stanu układu odporności pacjenta należy uwzględnić stopień ciężkości choroby, czas jej trwania, stan kliniczny pacjenta, powikłania, choroby współistniejące oraz każdą potencjalnie immunosupresyjną terapię.
Jeżeli to możliwe, dawki szczepionki mRNA przeciwko COVID-19 (zarówno dawki szczepienia podstawowego, jak i dawkę dodatkową) należy podać ≥2 tygodnie przed rozpoczęciem lub wznowieniem leczenia immunosupresyjnego, przy czym termin wykonania szczepienia przeciwko COVID-19 powinien uwzględniać aktualne lub planowane leczenie immunosupresyjne, a także optymalizację zarówno stanu klinicznego pacjenta, jak i odpowiedzi na szczepionkę.
Nie ustalono przydatności testów serologicznych do oceny odpowiedzi immunologicznej na szczepienie. Nie zaleca się wykonywania badań serologicznych w celu oceny odpowiedzi na szczepienie.
Wymagania dla osób kwalifikujących i wykonujących szczepienia są takie same jak w przypadku każdego innego szczepienia przeciwko COVID-19.
W przypadku wątpliwości punkt szczepień może skonsultować się z odpowiednim specjalistą.