Jak szczepionka przeciw różyczce była stosowana w przeszłości?
Powszechne szczepienia przeciw różyczce rozpoczęto w Polsce w 1988 roku. Początkowo podawano dawkę pojedynczej szczepionki przeciw różyczce dziewczynkom w 13 r.ż. Szczepionka monowalentna była stosowana do 2003 roku.
Od 2004 roku obowiązują dwie dawki szczepionki skojarzonej MMR przeciw odrze, śwince i różyczce podawane dziewczynkom i chłopcom. Początkowo stosowano preparat o nazwie MMR II. Obecnie na rynku dostępne są 2 preparaty: M-M-RvaxPro (od 2008 roku, wcześniej pod nazwą MMR II) oraz Priorix (od 2002 roku).
Poniżej przedstawiono najważniejsze daty związane z realizacją szczepień przeciw różyczce w przeszłości.
1969 – opracowanie pierwszej szczepionki przeciw różyczce przez Maurice Hillemana,
1988 – rozpoczęcie obowiązkowego programu szczepień przeciw różyczce w Polsce, podawano 1 dawkę dziewczynkom w 13 roku życia,
2004 – wprowadzenie dwóch dawek szczepionki MMR dzieciom w 13-15 miesiącu życia oraz w 10 roku życia,
2019 – przesunięcie drugiej dawki szczepionki MMR z 10 na 6 rok życia.
Źródło: Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku. pod redakcją Jana Kostrzewskiego, Wiesława Magdzika i Danuty Naruszewicz-Lesiuk. PZWL 2001.
Powiązane artykuły:
Choroby zakaźne i ich zwalczanie na ziemiach polskich w XX wieku. pod redakcją Jana Kostrzewskiego, Wiesława Magdzika i Danuty Naruszewicz-Lesiuk. PZWL 2001.
